Posle 2019. godine, kada je globalna ekonomija ostvarila najskromniji rast još od velike svjetske finansijske krize 2008-2009, većina međunarodnih organizacija i ekonomista očekuje da će trend stagnacije biti nastavljen i u 2020. godini.
Kao posebno otežavajuće okolnosti navode se, prije svega, sve izvjesniji Bregzit, čije se ekonomske posljedice po EU i Veliku Britaniju, ali i po globalnu ekonomiju, mogu samo naslućivati.
Ostaje neizvjesno i da li će SAD i Kina ipak postići “primirje” u njihovom trgovinskom ratu, koji je ostavio veoma negativne posljedice na globalnu trgovinu u 2019. godini.
Pitanje je i hoće li se ekonomske sankcije, kao model političkog pritiska, manje koristiti u međunarodnim odnosima, jer je vidljivo da nanose štetu svim stranama, što se vidjelo na primjeru sankcija SAD i EU prema Rusiji, kao i američkih sankcija protiv gasovoda “Sjeverni tok 2”, piše list Danas.
Ne treba zanemariti ni negativni ekonomski uticaj pojedinih političkih događaja, poput ishoda postupka opoziva američkog predsjednika Donalda Trampa, iako je malo vjerovatno da će većinski republikanski Senat podržati opoziv svog predsjednika.
Skroman rast u Evropi
Procjene Evropske centralne banke (ECB) govore da bi bruto društveni proizvod zemalja Eurozone mogao u 2020. godini porasti samo 1,1 posto, što je manje i od skromih 1,2 posto u 2019. godini, a prilično daleko od 2,4 posto iz 2017.
Mnogo toga zavisi od dešavanja u SAD
Pojedini ekonomisti, koje je anketirao Financial Times, smatraju da bi rast u Eurozoni mogao biti i manji od jednog procenta.
Posebno zabrinjavaju tendencije usporavanja privrednog rasta u nekim od ekonomski najmoćnijih zemalja EU, poput Njemačke i italije. Činjenica je da i kineska ekonomija usporava, istina na nivou od 5-6 posto, tako da država više nije tako moćna “lokomotiva” koja može da vuče svjetsku ekonomiju naprijed.
Neki predviđaju i veliku krizu
Slabe su nade da bi se i pojedine značajne ekonomije, poput Venecuele, Argentine i Irana, mogle brzo oporaviti, neke i zbog sankcija koje ih pritiskaju.
Ni od ruske privrede se ne može puno očekivati, osim eventualno skromnog oporavka, zbog još uvijek važećih američkih i evropskih ekonomskih sankcija.
Bilo i je ekonomista, poput Nurijela Rubinija, koji su najavljivali novu globalnu finansijsku krizu, nalik onoj iz 2008. godine, i koji su upozoravali na narastajući javni dug razvijenih država, posebno SAD.
Više je, ipak, onih koji smatraju da je stagnacija svjetske ekonomije realnost, a da je nova globalna finansijska kriza malo vjerovatna.
