Trenutno je Ryanair daleko najveća kompanija u Evropi, easyJet je na petom mjestu, Wizz Air rapidno raste. Takođe, Norwegian se oporavio i raste, Vueling, Eurowings, Jet2 i Transavia su stabilizovali operacije i ponovo rastu, a i BlueAir je prebrodio krizu. Volotea i Pegasus izvanredno rade i na njih Covid-19 nije imao velikog uticaja. Oporavio se i Smartwings.
Tokom pandemije korona virusa nastale su i neke nove low cost kompanije: Flyr, HiSky, Play i Norse koje za sada vrlo dobro rade, navodi u razgovoru za Biznis.rs odličan poznavalac vazdušnog saobraćaja u regionu i urednik portala Zamaero Alen Šćuric.
On ističe da sveprisutnost low cost kompanija (LCC) pokazuje da su one nakon Covida-19 povećale svoj tržišni udio, jer su damping cijenama, kako ocjenjuje, napale slabe standardne avio-kompanije (legacy carriere).
S druge strane, Igor Vranješević iz agencije Jumbo travel smatra da je low cost koncept u početku bio zanimljiv, ali su vremenom niskotarifne kompanije smanjivale broj promotivnih avio-karata, a redovni avio-prevoznici su se približavali ovom modelu, tako da sada imamo slične cijene.
U razgovoru za Biznis.rs, Vranješević dodaje da je otežavajuća okolnost za letove niskobudžetnih kompanija to što one koriste manje frekventne aerodrome, što im dodatno umanjuje ekskluzivnost.
„Atraktivnost, posebno u vrijeme odmora, umanjuje i dozvoljen prtljag koji je kod low cost letova na nivou ličnog, uz strogo određene dimenzije i kilažu. Naravno, za dodatne kofere može da se doplati, ali to često izađe skuplje od samog putovanja“, ističe Vranješević, uz podsjećanje da povoljne karte mogu da se nađu za sve destinacije iz Beograda, ako se kupuju što ranije, dok je avion prazan.
„Povoljne karte mogu da se nađu za sve destinacije iz Beograda dokle god je avion prazan. Kako kreće prodaja, prvo se prodaju najjeftinije karte kojih ima malo u ponudi pa onda one skuplje i na kraju kada ostane malo mjesta u avionu cijene su paprene“, ističe Vranješević.
Ovo univerzalno pravilo – da se povoljna avio-karta obezbjeđuje što ranijom kupovinom – potvrđuje i Alen Šćuric.
„Kod low-costera je pravilo da je cijena niža što se ranije kupi karta. Uz to treba veoma paziti šta se kupuje, da se ne troši novac na nepotrebni prtljag, mjesto u avionu, prioritetan ulazak. Kupujte samo ono što vam je neophodno. Vrlo je važno naglasiti da LCC nude i niz dodatnih opcija, kao što su porodični paket, veći razmak između sjedišta, osiguranje, rent-a-car, lokalni prevoz…“, objašnjava Šćuric.
Igor Vranješević dodaje da je dobro što za kupljene avio-karte nema doplate ako takse poskupe do polaska na put.
Najskuplja karta uvijek rasprodata
Nedavno je saopšteno da je najskuplja avio-karta u ponudi ona kompanije Lufthansa na relaciji San Francisko-Frankfurt, koja košta 22.670 eura i konstantno je rasprodata.
„Ovako skupe karte su stvar prestiža, kao što ne možete da objasnite zašto jedan ručni sat košta 150.000 eura. Najskuplje karte su bile za Concord koji je letio iz Pariza i Londona do Njujorka za malo više od tri sata. Danas su najskuplje karte u prvoj klasi, s tim što je prva klasa raspoloživa samo na širokotrupnim avionima koji ne lete iz Beograda“, prenosi Vranješević.
